ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΑΤΙΚΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

Στέφανος: Πώς διακρίνει κάποιος την εσώτερη φωνή του από την φωνή που έχει μαθευτεί [να αναγνωρίζεται] από αυτόν εδώ τον κόσμο;
Μυρτώ: Η φωνή αυτού εδώ του κόσμου μπορεί να αναχθεί στην εγώ-προσωπικότητα, ενώ η δική σου γνήσια/αρχική φωνή σου ψιθυρίζει και σε σκουντάει από τα βάθη της καρδιάς σου.
Στέφανος: Όμως η φωνή της καρδιάς μου δεν παίρνει το σχήμα λόγων, αλλά μάλλον αισθημάτων. Και αυτά τα αισθήματα είναι φευγαλέα και μεταβάλλονται διαρκώς. Ένα τσάφ! και η ελπίδα μπορεί να γυρίσει σε απόγνωση, η αγάπη σε μίσος.
Μυρτώ: Όπως και το σύμπαν, η καρδιά έχει πολλά επίπεδα. Η καρδιά για την οποία ομιλώ, είναι δεινή (adept) στο να εκφράζει ενορατική νοημοσύνη, εν πνεύματι συμπόνιας και κατανόησης. Άμα ακούς εντός σου μια φωνή που τσακ, πετυχαίνει αυτήν την ισορροπία, έχεις βρει την δική σου εσωτερική φωνή.
Στέφανος: Έχουν όλοι αυτή την εσώτερη φωνή και την ικανότητα να την εκφράζουν; 
Μυρτώ: Όχι
Στέφανος: Και γιατί υπάρχει αυτός ο περιορισμός στην ανθρώπινη φύση; 
Μυρτώ: Απλώς συνιστά απόρροια των ατελειών του ανθρώπινου οργάνου όταν αυτό εμπλέκεται στις ατέλειες του περιβάλλοντος των τριών διαστάσεων.
Στέφανος: Και αυτές οι ατέλειες καταστέλλουν την έκφραση της καρδιάς και σβήνουν την φωνή της;
Μυρτώ: Όχι παραπάνω από όσο και τα σύννεφα ελέγχουν τον ήλιο και ελαττώνουν τηv θερμότητά του. 
Στέφανος: Δηλαδή η εσώτερη φωνή συνεχίζει να εκφράζεται [σαν τον ήλιο] παρά το ότι οι ατέλειες [σαν τα σύννεφα] κάνουν αυτήv τηv φωνή να μην ακούεται;
Μυρτώ: Ναι.
Στέφανος: Και κατ' αυτήv την αναλογία, πώς σκορπίζονται τα σύννεφα;
Μυρτώ: Δεv μπορείς να εξαλείψεις τις ατέλειες, αλλά μπορείς να επιβάλλεσαι σε αυτές κατά διαστήματα. Φαντάσου ο ουρανός να τυλιγόταν πάντα με σύννεφα. Δεν θα υπήρχε το τηλεσκόπιο [του αστρονόμου], σωστά;
Στέφανος: Μάλλον.
Μυρτώ: Αν υποθέταμε όμως ότι τα σύννεφα θα εξαφανιζόντουσαν μονάχα για μια μέρα τοv χρόνο, και ότι μονάχα αυτήv τηv μέρα θα μπορούσαμε να δούμε την απεραντοσύνη του σύμπαντος, τι λες, θα είχε εφευρεθεί το τηλεσκόπιο; 
Στέφανος: Ίσως…
Μυρτώ: Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Έτσι λοιπόν και το ανθρώπινο πνεύμα με το που θα καταλάβει [ότι υπάρχουν] τα βάθη και τα ύψη του δικού του σύμπαντος, αμέσως η θέλησή του θα γυρέψει να το "πιάσει", να το "σπουδάξει". 
Στέφανος: Αλλά πώς σχετίζεται αυτό με την εσώτερη φωνή;
Μυρτώ: Οι ατέλειες του ανθρώπινου οργάνου και ο τρισδιάστατος κόσμος μοιάζουν με σύννεφα που σκοτίζουν τα βάθη της καρδιάς. Άμα καταφέρεις να δεις πέρα από αυτά τα σύννεφα, έστω και λιγουλάκι, τότε θα προσπαθήσεις τόσο να έχεις πρόσβαση [για να την ακούς] όσο και να καταλαβαίνεις την δική σου εσωτερική φωνή και να την εκφράζεις πλήρως στην ζωή σου, σε πείσμα των ατελειών.
Στέφανος: Και πάλι όμως, σύμφωνα με την αναλογία αυτή, τι είναι αυτό το "τηλεσκόπιο" [σε τι αντιστοιχεί] σε σχέση με την βαθύτατη εκ των εκφράσεων της καρδιάς;
Μυρτώ: Αντιστοιχεί στις τεχνικές της ενορατικής νοημοσύνης. 
Στέφανος: Δεν τις εξηγείς αυτές  και σε μένα;
Μυρτώ: Υπάρχει ένα συστατικό του ανθρώπινου οργάνου, που ποιητικά είναι γνωστό ως "της Καρδιάς τα Γραμμένα". Η ιστορία των συγκινήσεών σου (ακόμα και η παραμικρή τους απόχρωση) καταγράφεται και εγγράφεται μέσα στα [ηλεκτρικά] κυκλώματα της καρδιάς σου. Αυτή [η καταγραμμένη ιστορία] σε μεγάλο βαθμό, είναι η πηγή προέλευσης των "νεφών" που λέγαμε πιο πριν.  
Στέφανος: Και αυτά χρειάζεται να απομακρυνθούν. Πώς θα το κάνω αυτό;
Μυρτώ: Πριν και πρώτα απ' όλα, είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε την καρδιά. Η καρδιά δεν είναι απλώς μια φυσική μυϊκή αντλία αίματος. Είναι κάτι πολύ παραπάνω. Η φυσική καρδιά δεν είναι παρά η επιφάνεια της πηγής της εκδήλωσης της ενορατικής σου αντίληψης. Η ενεργητική [αιθερική] καρδιά είναι το "πηγαίο υπόδειγμα" της φυσικής καρδιάς. 
Στέφανος: "Πηγαίο υπόδειγμα"; 
Μυρτώ: Όπως ακριβώς η φυσική καρδιά διανέμει το ζωογόνο οξυγόνο στο σώμα, έτσι και η ενεργητική καρδιά  διανέμει [σε "αιθερικό" επίπεδο] ενορατική νοημοσύνη στην διάνοια. Η ενεργητική καρδιά είναι το "πηγαίο υπόδειγμα" για τον σχηματισμό της φυσικής καρδιάς, και ακόμα παραπάνω, είναι το σημείο σύνδεσης με την ύψιστη μορφή συνείδησης, από την οποία εκπορεύεται (arises) η εσωτερική σου φωνή. 
Στέφανος: Δηλαδή η φυσική μου καρδιά βασίζεται στην ενεργητική [αιθερική] καρδιά και ακριβώς αυτή η καρδιά ενέργειας είναι αυτό στο οποίο εγώ θέλω να έχω πρόσβαση; 
Μυρτώ: Δες το ως εξής: Η καρδιά είναι πολυδιάστατη και πολυσχιδής. Εκφράζει συγκινησιακά ρεύματα. Ρυθμίζει φυσιολογικές λειτουργίες. Ενεργοποιεί ορισμένως την χημεία του εγκεφάλου. Φέρνει σε πλήρη επικοινωνία νου και σώμα. Υποδέχεται προ-γνωσιακές εντυπώσεις από τα μελλοντικά σου περιβάλλοντα. Και σε συνδέει με όλες τις άλλες καταστάσεις της ύπαρξης.
Η καρδιά είναι επίσης η πύλη προς την ιδιοσυχνότητα  συν-πάθεια της αγάπης: Την πιο αγνή δύναμη/ισχύ του πολυ-σύμπαντος. 
Στέφανος: Αυτό δεν το είχα ξανακούσει. Τι εννοείς λέγοντας "ιδιοσυχνότητα συν-πάθεια" της αγάπης; 
Μυρτώ: Αγάπη. Όπως όλα τα πράγματα που έχουν διαστάσεις, [η αγάπη] μπορεί να αναλυθεί σε ένα φάσμα συχνοτήτων. Και η κάθε συχνότητα αποτελεί μεν μέρος του όλου [της αγάπης], αλλά η κάθε μία διαθέτει και μια διαφορετική νοημοσύνη. 
Στέφανος: Νοημοσύνη;
Μυρτώ: Γιατί, μην τάχα είναι όλες οι μορφές αγάπης ίδιες; 
Στέφανος: Όχι βέβαια. 
Μυρτώ: Αγάπη μπολιασμένη με συμπόνια και κατανόηση είναι διαφορετική από την αγάπη που είναι ξεροκέφαλη και εγωιστική. Έτσι δεν είναι;
Στέφανος: Ναι… μα δεν το νομίζω αυτό να είναι διαφορά νοημοσύνης αυτής καθαυτής της αγάπης, αλλά μάλλον διαφορά μεταξύ των προσώπου που την εκφράζουν. 
Μυρτώ: Αυτό γίνεται γιατί δεν καταλαβαίνεις ότι οι συγκινήσεις διαθέτουν ένα υπόστρωμα νοημοσύνης, βάσει [σύστοιχα, ανάλογα] της δικής τους ιδιο-συχνότητας και [βάσει] του πώς [και αν] αυτή η ιδιο-συχνότητα συνηχεί [ή και όχι] με τα ανώτερα κυκλώματα του πολυ-σύμπαντος. 
Στέφανος: Δεν καταλαβαίνω.
Μυρτώ: Σκέψου το πολύ-σύμπαν ωσάν έντεκα σφαίρες (σαν σε ολογράφημα) συνείδησης, και η κάθε μια να αλληλοδιαπερνιέται με την αμέσως από μέσα [αλλά όχι και από τα έξω] προηγούμενη της. Μονάχα η εξώτατη σφαίρα περιέχει όλες τις σφαίρες και αυτή είναι η συνείδηση της Πρώτης Πηγής, ενώ η εσώτατη [σφαίρα] είναι η συνείδηση αβίων (inanimate) αντικειμένων, ωσάν τον λίθο ή το όστρακο. Η αγάπη ανάγεται σε ιδιο-συχνότητες, και αυτές  συνηχούν και εναρμονίζονται [διαφορετικά και ανάλογα] με την κάθε μια από αυτές τις "σφαίρες" ή περιοχές συνείδησης. Παρόμοια και η καρδιά [όπως η αγάπη] ανάγεται σε διαφορετικά στρώματα συνείδησης, και το κάθε "στρώμα" διαθέτει μια ["δική του"] νοημοσύνη  περίληψης/αντίληψης (perception) και έκφρασης. Αυτή η νοημοσύνη συνδέεται με τον εγκέφαλο και τον ανώτερο νου, με αποτέλεσμα το ανθρώπινο όργανο να είναι ικανό να εκφράζει κάθε λογής συχνότητες, από κάθε περιοχή ή σφαίρα του πολυ-σύμπαντος.
Στέφανος: Συμπεριλαμβανομένου και του επιπέδου της Πρώτης Πηγής; 
Μυρτώ: Ναι.
Στέφανος: Δηλαδή η καρδιά είναι το πολυ-σύμπαν μέσα στον καθένα μας;
Μυρτώ: Είναι η πύλη προς το πολυ-σύμπαν, λόγω της ικανότητας που έχει να αποκωδικοποιεί τις ιδιο-συχνότητες συγκίνησης των ανωτέρων επιπέδων του πολυ-σύμπαντος και να τις εκφράζει μέσα στα περιβάλλοντα των τριών διαστάσεων, μέσω ενός ανθρώπινου οργάνου [σώματος]. 
Στέφανος: Νόμιζα ότι ο εγκέφαλός είναι το ανώτατο όργανο του ανθρώπινου οργάνου. Το κέντρο κεφαλής, το τρίτο μάτι …. δεν συνδέονται αυτά με τον εγκέφαλο και τον ανώτερο νου; Δεν συνδέονται αυτά πιο στενά με τον κραδασμό της Πρώτης Πηγής, παρά η καρδιά;
Μυρτώ: Η καρδιά λειτουργεί ως η ανώτατη ιδιο-συχνότητα μέσα στο ανθρώπινο όργανο. Οι συγκινήσεις είναι πιο γρήγορες ακόμα και από την ταχύτητα της σκέψης.  Λειτουργούν έξω από χρόνο και χώρο όταν συνηχούν [εναρμονίζονται] με τα ανώτερα κυκλώματα του πολυ-σύμπαντος. 
Στέφανος: Αν λοιπόν η καρδιά είναι αυτή που λειτουργεί στην ανώτατη ιδιοσυχνότητα, σίγουρα τότε και οι συγκινήσεις [και όχι τα διανοήματα] είναι οι καταλύτες, αυτοί που μας αφυπνίζουν ως προς τον αληθή εαυτό μας. 
Μυρτώ: Ναι. Και γι αυτό οι βαθύτατες από τις πνευματικές εμπειρίες εξυφαίνονται με τα νήματα των συγκινήσεων της καρδιάς μάλλον, παρά με εκείνα των σκέψεων της διάνοιας.  
Στέφανος: Εντάξει. Πώς όμως όλο αυτό σχετίζεται με την εκκαθάριση των συγκινησιακών κατακαθιών που "χαράζονται" πάνω στην καρδιά μου;
Μυρτώ: Δεν χαράζονται πάνω στην καρδιά. Τα συγκινησιακά κατακάθια περνούν από την καρδιά στον εγκέφαλο και στο νευρικό δίκτυο που τον περιβάλλει. Έτσι το ξεκαθάρισμά τους ακολουθεί την ίδια διαδρομή, και για αυτό πρόκειται για μια διαδικασία. Οχι για ένα γεγονός [δηλαδή το χάραγμα]. 
Ξεκινάει με εκείνη την "ιδιο-συχνότητα συν-πάθειας" των συγκινήσεων, που αποκαλείται συγχώρεση/'άφεση. Αυτή η ιδιο-συχνότητα μπορεί να εφελκυστεί εντός της καρδιάς σου μέσω της εξής εντολής: 
Με το που αυξάνει η λαμπρότητα της καρδιάς μου, αυξάνει και η ικανότητά μου να συγχωρώ. Με το που εισρέει στην καρδιά μου η άφεση, αυτή, η καρδιά μου,  ανυψώνεται και γιομίζει ολόκληρη την κεφαλή μου με το πιο εκλεπτυσμένο και ευγενές φως που μπορείς να φανταστείς, κι από αυτό το φως καταλαγιάζει συμπόνια για το παρελθόν μου, και όλα όσα έχουν συμβεί, έχουν ξαναγραφτεί μέσα σε αυτό το φως. 
Ενόσω εκφωνείται αυτή η επίκληση, εσύ να αφουγκράζεσαι προσεκτικά τα λόγια και να τα αφήνεις να φτιάχνουν οπτικές εικόνες μέσα στην καρδιά σου.
Στέφανος: Ενδιαφέρον. Ανέκαθεν  διδασκόμουν να φτιάχνω εικόνες στο νου μου, αλλά ποτέ στην καρδιά μου. 
Μυρτώ: Ο οραματισμός δεν [χρειάζεται να] περιορίζεται αποκλειστικά κάπου μέσα στο σώμα ή στο κεφάλι. Μπορεί να τοποθετείται παντού, με την προβολή. Απλώς εσύ πρόβαλε τις εικόνες στην περιοχή του στήθους σου. Εκείνος [ο "εντός" σου "ένοικος"] που βλέπει την προβολή, μπορεί να είναι έξω από το σώμα σου και να παρακολουθεί από απόσταση μερικών μέτρων. 
Στέφανος: Ποιος είναι αυτός που παρακολουθεί έξω από το σώμα μου; 
Μυρτώ: Εσύ.
Στέφανος: Είναι μια από εκείνες τις τεχνικές που αναφερόσουν με τον όρο τεχνικές ενορατικής νοημοσύνης; 
Μυρτώ: Ναι, αλλά αυτή η τεχνική επιπρόσθετα έχει κι άλλες πλευρές. Όταν έχεις συμπληρώσει το πρώτο βήμα, απομένουν ακόμα τρία. 
Στέφανος: Ποια; 
Μυρτώ: Το δεύτερο βήμα είναι να επιτρέψεις σε αυτό το φως να εγκατασταθεί/παραμείνει. Προς τούτο χρειάζεται να αντιλαμβάνεσαι το φως ωσάν μια πολύ - πολύ λεπτοφυή κιτρινόχρυση αχνάδα, που να πιάνεται κάπου εκεί, [όπως η φλόγα στο φυτίλι του κεριού] αλλά να κινείται [προς τα πάνω στο κεφάλι, και να αιωρείται] [αλλά] σε ένα επίπεδο κάτω από την διά λόγου περί-ληψη (perception). 
Είναι σημαντικό να έχεις την αίσθηση ότι αυτή η κίνηση [αιώρηση] του φωτός μέσα στην κεφαλή διαθέτει νοημοσύνη - ικανή να επανασυνδέει, να ξαναγράφει και να προσαρμόζει την ιστορία των συγκινήσεών σου. 
Στέφανος: Και εκτελώντας αυτήν την τεχνική εγώ θα αρχίσω κα ξεκαθαρίζω τα "σύννεφα" της συγκινησιακής μου ιστορίας; 
Μυρτώ: Ναι, αλλά ο οραματισμός και η φαντασία είναι ζωτικά στοιχεία αυτής της διαδικασίας. Και πάλι θέλω να υπογραμμίσω ότι αυτή εδώ είναι μια διαδικασία που γενικάαπαιτεί επίμονη ενάσκηση για χρονική περίοδο περίπου τριάντα ημερών ή και παραπάνω. 
Στέφανος: Και γιατί είναι τόσο σημαντικοί [οραματισμός και φαντασία] σε αυτήν την διαδικασία; 
Μυρτώ: Διότι εμπλέκουν τον πυρήνα της νοημοσύνης της καρδιάς, με αποτέλεσμα την δεκτικότητα του εγκεφάλου.
Στέφανος: Λες δηλαδή ότι ο εγκέφαλος ερμηνεύει τα νεύματα της καρδιάς επί τη βάσει της … διαύγειάς τους;
Μυρτώ: Ο ανώτερος εγκέφαλος έχει σχεδιαστεί να "διαβάζει" τα νεύματα της καρδιάς επί τη βάσει του πόσο ξεκάθαρα είναι αυτά, με όρους της δικής τους οπτικής ενέργειας και της αυθεντικότητας της συγκίνησης. 
Στέφανος: Οπτική ενέργεια; 
Μυρτώ: Οι όποιες οι εικόνες προβάλλονται πάνω στην περιοχή της καρδιάς, αυτές και ενεργοποιούνται. Κατά  τον βαθμό [και την έκταση] που μπορείς να οραματίζεσαι την εικόνα με σαφήνεια, να την προβάλεις στην περιοχή της καρδιάς σου, και να την εμποτίζεις με τις συγκινήσεις του πυρήνα της καρδιάς σου, [αντίστοιχα] θα απευθύνεις και πιο ισχυρό μήνυμα στον ανώτερο εγκέφαλό σου. Σε αυτήν την [όποια] δυναμικότητα ακριβώς ανταποκρίνεται ο εγκέφαλος [αναλόγως].
Στέφανος: Κατά ποιον τρόπο; 
Μυρτώ: Κατά τα συμφραζόμενα αυτού εδώ του διαλόγου, [ο εγκέφαλος] διευκολύνει την πορεία της πράξης της επαναγραφής της  ιστορίας  των συγκινήσεών σου στην ιδιο-συχνότητα της συν-πάθειας και της κατανόησης. 
Στέφανος: Δηλαδή η καρδιά και εγκέφαλος είναι μεν συνεταίροι [στη δουλειά αυτή], αλλά ο εγκέφαλος στην τελική ανάλυση διαλέγει αν θα δράσει κατά το νεύμα … ή [το επιβάλουν] οι  επιταγές/ντιρεκτίβες της καρδιάς;
Μυρτώ: Ακριβώς όπως η φυσική καρδιά έχει ένα ενεργητικό [αιθερικό] ή κβαντικό ομόλογο, το ίδιο έχει και ο εγκέφαλος. Αυτά τα δύο όργανα, και τα περιφερειακά τους συστήματα (τόσο σε φυσικό όσο και σε κβαντικό επίπεδο) είναι ολοκληρωτικά αλληλένδετα, κατά έναν τρόπο που  η επιστήμη μόλις τώρα αρχίζει να τον καταλαβαίνει. 
Η καρδιά δεν μεταδίδει μια εντολή στον εγκέφαλο, και μετά ο εγκέφαλος, ερευνώντας [και ανάλογα με] την δυναμικότητα της οδηγίας, διαλέγει αν θα δράσει ή όχι. Δεν πρόκειται γι αυτό. Η καρδιά και ο εγκέφαλος είναι ένα ενοποιημένο σύστημα, που κυκλοφορεί/κυκλώνει και ανακυκλώνει ενέργεια, πληροφορία και νοημοσύνη μέσα στο ανθρώπινο όργανο. Αυτό το σύστημα λειτουργεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, (με όρους έκφρασης της έμφυτης νοημοσύνης του μέσα σε τρισδιάστατα περιβάλλοντα) άμα εμφορείται από εκείνη την ενέργεια του πυρήνα της καρδιάς που είναι συν-πάθεια  και κατανόηση. 
Στέφανος: Μιλάς για συν-πάθεια και κατανόηση, αλλά ιδιο-συχνότητα του πυρήνα της καρδιάς δεν είναι η άνευ όρων αγάπη; 
Μυρτώ: Διάλεξα να αναφερθώ σε αυτές τις ιδιο-συχνότητες του πυρήνα με όρους που δεν θα παρεξηγούνται τόσο, όσο πολύ παρεξηγείται η άνευ όρων αγάπη.
Στέφανος: Ανέφερες επίσης ότι η αυθεντικότητα των συγκινήσεων είναι κομβικό στοιχείο για τον τρόπο που ανταποκρίνεται ο εγκέφαλος σε αυτήν την τεχνική. Μπορείς να μου πεις περισσότερα επ' αυτού; 
Μυρτώ: Άμα βλέπεις ένα κομμάτι ύφασμα από απόσταση είκοσι μέτρων, τι διακρίνεις; 
Στέφανος: Το χρώμα του. 
Μυρτώ: Και άμα καταφέρεις να το πιάσεις και να το εξετάσεις από κοντά, αυτό, το ίδιο ύφασμα, τι; 
Στέφανος: Νομίζω ότι τότε γίνεται πιο σημαντική η υφή… το πώς το αισθάνεσαι [στο πιάσιμο]. 
Μυρτώ: Και οι λεπτομέρειες των σχεδίων; 
Στέφανος: Ναι, μου φαίνεται ότι από τα είκοσι μέτρα είναι αδύνατο να δεις λεπτομέρειες από τα μοτίβα, αν θα  είχαν συνυφανθεί στο πλεχτό. 
Μυρτώ: Οι συγκινήσεις βρύθουν από υφές και μοτίβα. Το ανώτερο εγκεφαλικό σύστημα είναι σχεδιασμένο να ανιχνεύει τα συγκινησιακά δεδομένα που εισχωρούν από το σύστημα της καρδιάς και διακριβώνει αν η υφή και τα μοτίβα των δεδομένων προέρχονται από τις ιδιο-συχνότητες πυρήνα της καρδιάς, ή αν είναι απότοκα του τρισδιάστατου περιβάλλοντος ή και της ιστορίας των συγκινήσεων.
Στέφανος: Αυτό το ξεχώρισμα το κάνει ο ανώτερος εγκέφαλος; Πώς ξέρει να το κάνει; 
Μυρτώ: Έχεις προσέξει πώς χρησιμοποιώ την φράση "είναι σχεδιασμένο" [το εγκεφαλικό σύστημα];
Στέφανος: Ναι, αλλά δεν ξέρω αν την ερμηνεύω με τον τρόπο που την εννοείς εσύ. 
Μυρτώ: Τα συστήματα της καρδιάς και του εγκεφάλου έχουν σχεδιαστεί για να επιτρέπουν σε όσους είναι σε θέση να χρησιμοποιούν/εφαρμόζουν την φαντασία τους με τρόπο που από τις ιδιο-συχνότητες του πυρήνα της καρδιάς να αποκτούν πρόσβαση της ανώτερης συχνότητας και της ανώτερης νοημοσύνης του νου του  γένους. Αυτή η πρόσβαση τους αναγόρευσε σε προφήτες και φιλοσόφους της ανθρωπότητας, (τους φέροντες σοφία, αυτούς που ανύψωσαν ολόκληρη την ανθρωπότητα).
Στέφανος: Δηλαδή μονάχα όσοι κατέχουν αυτήν την γνώση μπορούν να φτάνουν σε αυτήν την ανώτερη κατάσταση;
Μυρτώ: Όχι. Ο καθένας μπορεί. 
Στέφανος: Ο καθένας; 
Μυρτώ: Γιατί, θα έπρεπε να εξαιρεθεί κάποιος; 
Στέφανος: Και τι γίνεται με εκείνους που εν γνώσει τους ποιούν κακά; 
Μυρτώ: Ένας βίος μόλις 4000 εβδομάδων για να εξερευνήσεις και να καταλάβεις τον άπειρο σύμπαντα κόσμο, αυτό εξηγεί το κακό.
Στέφανος: Δεν κατάλαβα παρακαλώ; 
Μυρτώ: Είμεθα  καλοί, [είμεθα] πνευματικά όντα, όχι κατά την έκφραση της διαγωγής μας, αλλά κατά την εγγενή φύση μας: - Εκ καταγωγής. Επιτρέπεται πρόσβαση σε αυτήν την ανώτερη γνώση στον καθένα μας, όχι κατά τις πράξεις μας, αλλά απλώς με το που είμαστε αυτό που είμαστε [όπως κάνουν οι "κληρονόμοι"].
Στέφανος: Εντάξει, νομίζω ότι καταλαβαίνω, και ως ένα επίπεδο, είμαι ανακουφισμένος που το ακούω. Ωστόσο, όλη την ζωή μου έχω ζήσει με την πεποίθηση ότι η θεότητα είναι κάτι που κερδίζεται. Ότι όσοι είναι αδύναμοι και παρασύρονται εύκολα από τις σκοτεινές δυνάμεις, δεν τους επιτρέπεται πρόσβαση σε τεχνικές που θα ενδυναμώνουν την απληστία, το μίσος τους, ή τις κακές τους προδιαθέσεις. Κι έρχεσαι και μου λες εσύ τώρα ότι οι τεχνικές της ενορατικής νοημοσύνης είναι διαθέσιμες στον καθένα και στους πάντες; 
Μυρτώ: Έτσι είναι. Αυτή η πεποίθηση στην οποία εσύ αναφέρεσαι είναι κατασκεύασμα των σχολών μυστηρίων και εσωτερικές πρακτικές που χρησιμοποιούν τεχνικές απελευθέρωσης ως ανταμοιβή νομιμοφροσύνης. 
Στέφανος: Μα ορισμένοι άνθρωποι δεν θα κάνουν κατάχρηση αυτών των τεχνικών, χρησιμοποιώντας τες για ιδιοτελείς ή ακόμη και κακούς σκοπούς;
Μυρτώ: Εγώ απλώς εξήγησα ότι η καρδιά και ο εγκέφαλος είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα, που έχει σχεδιαστεί για να ενεργοποιεί, για να δίνει πρόσβαση, και για να εκφράζει τις ανώτερες ιδιο-συχνότητες, αυτές της συν-πάθειας και της κατανόησης, και ότι ο εγκέφαλος εξυπηρετεί στον ρόλο της αξιολόγησης της αυθεντικότητας των συγκινήσεων της καρδιάς. Αυτή η ικανότητα, η ευφυία, η διορατικότητα, όπως και αν διαλέξετε να το πείτε, είναι απόλυτη και έμφυτη μέσα σε όλες τις ανώτερες μορφές ζωής. Κανένας δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις τεχνικές της ενορατικής νοημοσύνης αν η καρδιά στέλνει δεδομένα στον εγκέφαλό του που να είναι απότοκα των συγκινησιακών διαστροφών που είναι συνηθισμένες στα τρισδιάστατα περιβάλλοντα.
Στέφανος: Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πώς ο εγκέφαλος ξέρει πώς να το κάνει αυτό, αλλά ας πάμε παρακάτω. 
Μπορείς να μου συνοψίσεις την τεχνική που άρχισες να μου εξηγείς;
Μυρτώ: Υπάρχουν τέσσερα βήματα για την συγκεκριμένη τεχνική. Αποσκοπεί στο να βοηθηθεί ο ενασκούμενος να επαναδιατυπώσει την συγκινησιακή του ιστορία μέσα από την ιδιο-συχνότητα συν-πάθεια, και με τον τρόπο αυτό, να αποκτήσει μια βαθύτερη πρόσβαση και πιο άνετη, και κατά βούληση, έκφραση της εσωτερικής του φωνής ή ενορατικής νοημοσύνης.
Στέφανος: Έχει κάποιο όνομα αυτή η τεχνική;
Μυρτώ: Μόνο αν της δώσεις εσύ κάποιο. 
Στέφανος: Και μέχρι τώρα έχεις αναφερθεί μόνο στα δύο από τα τέσσερα στάδια;
Μυρτώ: Ναι, καλύψαμε τα δύο πρώτα: Το βήμα της επίκλησης και το βήμα της φαντασίας.Το τρίτο βήμα είναι η άφεση.
Στέφανος: Πώς επιτυγχάνεται;
Μυρτώ: Οταν έχεις ρυθμίσει καλά την φαντασία σου και βλέπεις την ιδιο-συχνότητα του αχνού φωτός μέσα στην περιοχή της κεφαλής σου και του επιτρέπεις (κατά μία έννοια) να εγκαθίσταται εκεί, τότε θα πρέπει να υιοθετήσεις την εσωτερική στάση της παράδοσης της άφεσης. 
Στέφανος: Σε τι;
Μυρτώ: Στα αποτελέσματα της τεχνικής. Στο γεγονός ότι η ιστορία των συγκινήσεων που έχεις αποθηκέψει στο νευρικό και κβαντικό σου δίκτυο που αποκαλείται ανθρώπινο όργανο, μπορεί να υποβληθεί σε αλλαγή ή τροποποίηση.
Στέφανος: Μα εάν και εφ' όσον, ενασκώ την τεχνική, δεν έχω ήδη παραδοθεί στα αποτελέσματα; Θέλω να πω, γιατί θα την ενασκούσα αν δεν ήμουν ειλικρινής;
Μυρτώ: Η επιθυμία σου για το τελικό όφελος, και  στην προκειμένη περίπτωση, για μια πιο βαθιά σύνδεση με την ενορατική νοημοσύνη σου, μπορεί να επισκιάσει την προθυμία σου να βλέπεις την σοφία στην όλη διαδικασία και έτσι να καθυστερήσει να χαρείς το πράγμα που επιθυμείς. 
Στέφανος: Εννοείς ότι μπορεί να γίνομαι ανυπόμονος;
Μυρτώ: Μάλλον ότι θα είσαι λιγότερο διατεθειμένος να επιτρέψεις στα δύο πρώτα βήματα αυτής της διαδικασίας, που αποσκοπεί στην επαναδιατύπωση της ιστορίας των συγκινήσεών σου, να εκτυλιχθούν οργανικά (με τον δικό τους χρόνο). Αυτός είναι και ο λόγος που έχει σχεδιαστεί αυτό το τρίτο βήμα στην διαδικασία.
Στέφανος: Πώς μπορώ να εκτελέσω αυτή την άφεση, όπως την αποκαλείς; Υπάρχει κάποια ειδική τεχνική;
Μυρτώ: Είναι απλή, και όμως δύσκολη ταυτόχρονα. Η άφεση είναι εμπιστοσύνη. Άφεση είναι να έχεις εμπιστοσύνη στην νοημοσύνη τόσο του εσώτατου εαυτού σου, όσο και εκείνου εξ ου αυτός προέρχεται.  Τούτο είναι το απλό μέρος. Το δύσκολο μέρος είναι να καταλάβουμε ότι η κρίση του προσωπικού εγώ είναι μειονεκτική, και σε κάποιο βαθμό υπενάντια στην ενορατική νοημοσύνη. Αυτό το στάδιο της τεχνικής συνίσταται στην άφεση της κρίσης [επίκρισης] της δικής σου προόδου εντός των ορίων της διαδικασίας.
Στέφανος: Πώς το εννοείς αυτό; Δεν είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνω.
Μυρτώ: Στον βαθμό που με την εκκαθάριση των νεφών της ιστορίας των συγκινήσεών σου βελτιώνεται η πρόσβασή σου στην ενορατική σου νοημοσύνη ή εσωτερική φωνή, το [προσωπικό] εγώ θα ψάξει για αποδείξεις της προόδου σου, προκειμένου να ικανοποιήσει την έμφυτη πείνα του για επιτεύξεις. Το εγώ δεν είναι κάτι που πρέπει να εξοριστεί, να αγνοηθεί ή να κατακριθεί για την στάση αυτή, αλλά μάλλον κάτι που θα πρέπει να εκλεπτυνθεί.
Στέφανος: Είναι κι αυτό μέρος της τεχνικής της άφεσης; 
Μυρτώ: Ναι.
Στέφανος: Πώς;
Μυρτώ: Η άφεση είναι ψυχολογικά επιβεβλημένη όταν το άτομο έχει τον ζήλο για πρόσβαση και έκφραση την ενορατική νοημοσύνη του. Το [προσωπικό] εγώ σου είναι δεινός χειριστής των κατώτερων, εξώτερων δυνάμεων, εν πολλοίς κατά τον ίδιο τρόπο που η καρδιά σου είναι δεινός χειριστής μέσα στις ανώτερες, εσώτερες δυνάμεις.
Καθώς εσύ επιδιώκεις να ευθυγραμμιστείς με αυτές τις εσώτερες δυνάμεις, το [προσωπικό] εγώ σου θα αντιληφθεί την προσπάθεια και την διαδικασία εκεί μέσα ως αντιπερισπασμό [και ήσσονος σημασίας] απέναντι στα προβλήματα του πραγματικού κόσμου, που σε καταπιέζουν. Έτσι λοιπόν η ενστικτώδης αντίδραση του προσωπικού εγώ στην προκειμένη περίπτωση, είναι να αντιλαμβάνεται αυτό την εστίαση στις δικές σου ιδιο-συχνότητες του πυρήνα της καρδιάς ως περιπλάνηση [ως φυγή από τα προβλήματα]. 
Στέφανος: Γιατί;
Μυρτώ: Διότι το [προσωπικό] εγώ κατοικεί εντός του κατώτερου νου, και το κόλλημα με το φυσικό σώμα επέρχεται κυρίως λόγω του ότι αυτό το ίδιο [το σώμα] αντιλαμβάνεται την δική του δεσπόζουσα πραγματικότητα (τον τρισδιάστατο κόσμο του) μέσω του ματιού - εγκεφάλου. Ξεκάθαρα για το εγώ η καρδιά είναι απλώς ένα ενοχλητικό εξάρτημα του φυσικού σώματος, που εκφράζει μάλιστα και αδυναμία.
Στέφανος: Εντάξει, νομίζω ότι καταλαβαίνω τον λόγο που η άφεση είναι το τρίτο βήμα, αλλά πώς μπορώ να εκτελώ ειδικά αυτό το βήμα της διαδικασίας;
Μυρτώ: Το να αναπνέεις μέσα από την περιοχής της καρδιάς σου είναι η μέθοδος για την ανάμιξη των επιθυμιών του προσωπικού εγώ με τις ικανότητες της καρδιάς, και αυτή είναι η μέθοδος της άφεσης.
Στέφανος: Πώς μπορώ να το κάνω αυτό;
Μυρτώ: Αφού θα έχεις ολοκληρώσει τα δύο πρώτα βήματα, επικέντρωσε την προσοχή σου στην αναπνοή. Φαντάσου ότι η εισπνοή φέρνει τις επιθυμίες του εγώ σου σε έναν εσωτερικό θάλαμο της κβαντικής καρδιάς σου. Στην συνέχεια, φαντάσου αυτήν την επιθυμία για επίτευξη (με την μορφή εισπνοής) να ακυρώνεται μέσα σε αυτόν τον εσωτερικό θάλαμο με το κράτημα της  αναπνοής σου. Καθώς το κάνεις αυτό, η αναπνοή σου [φαντάσου να] αναμιγνύεται με την εισροή συν-πάθειας που εκπηγάζει από την κβαντική σου ή ενεργητική [αιθερική] καρδιά. Τώρα, εκπνέεις αυτήν την μόλις ενεργοποιημένη ανάσα πίσω, μέσα από την περιοχή της καρδιάς σου, και κάθε φορά, καθώς εκπνέεις επαναλάμβανε τη φράση: "Είθε μέσα στο μυστήριο να διαλάμψει με το δικό της φως." Κάνε το αυτό έξι έως οκτώ φορές.
Στέφανος: Αυτό είναι όλο ;
Μυρτώ: Ναι.
Στέφανος: Περίμενα το μέρος της άφεσης να είναι πιο περίπλοκο και δύσκολο.
Μυρτώ: Το δύσκολο μέρος είναι όταν δεν διαθέτεις την τεχνική για την άφεση, ή όταν ασκείς την τεχνική χωρίς συγκινησιακή αυθεντικότητα και ενέργεια στον οραματισμό. 
Στέφανος: Ποιο είναι το τέταρτο και τελευταίο στάδιο αυτής της διαδικασίας ;
Μυρτώ: Μερικές φορές περιγράφεται ως διανομή φωτός, αν και προτιμώ να το σκέφτομαι ως σύνδεση φωτός.
Στέφανος: Πώς λειτουργεί ;
Μυρτώ: Ακριβώς όπως η φυσική καρδιά διανέμει οξυγόνο μέσω του αίματος προς την περιφέρεια του φυσικού σώματος, η κβαντική καρδιά διανέμει φως μέσω οπτικής ενέργειας και αυθεντικότητας συγκινήσεων μέχρι τις εσχατιές του ανθρώπινου οργάνου. Η τεχνική της διανομής φωτός συνίσταται στο να φαντάζεσαι το φως να κυκλοφορεί (χωρίς κανένα εμπόδιο) πέρα ως πέρα και μέσα στο διευρυνόμενο εσύ.
Στέφανος: Δεν είμαι σίγουρος τι σημαίνει αυτό.
Μυρτώ: Το ανθρώπινο όργανο απαρτίζεται από το φυσικό σώμα, το συγκινησιακό σύστημα, και τις πτυχές του νου. Το πλέγμα που διασυνδέει αυτά τα στοιχεία και τα βάζει να λειτουργούν αποτελεσματικά ως ένα σύστημα, μοιάζει με τις φλέβες και τις αρτηρίες του φυσικού σώματος. Αυτό το πλέγμα μεταφέρει φως, που με την σειρά του ενοποιεί ένα κβαντικό πεδίο και του επιτρέπει να λειτουργεί ανεξάρτητα από το πολυ-σύμπαν. Εμείς αναφερόμαστε μερικές φορές σε αυτό το εξατομικευμένο δίκτυο με τον όρο το διευρυνόμενο εσύ.
Στέφανος: Δηλαδή εγώ είμαι κάτι σαν μια σύγκληση  ελαφρών σωματιδίων, που με κάποιον τρόπο τα καταφέρνει συναρθρώνονται σε σώμα και νου, και ότι προς τούτο είναι αναγκαίο εγώ να οραματίζομαι το φως να διανέμεται χωρίς εμπόδια και διακοπές. Αυτή είναι η ιδέα ;
Μυρτώ: Απλώς χρειάζεται να τοποθετείς την προσοχή σου πάνω στην πραγματικότητα αυτού που εσύ είσαι. Παίρνει μόλις λίγες στιγμές, αλλά το κρίσιμο είναι να ασκείς αυτήν την τεχνική συχνά και κατά ένα συγκεκριμένο τρόπο.
Στέφανος: Πόσο συχνά;
Μυρτώ: Αυτό εξαρτάται από εσένα, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις υπερβολικά. 
Στέφανος: Και γιατί τέλος πάντων χρειάζεται να το κάνω συνειδητά όλο αυτό; Αφού φαίνεται ότι το φως ρέει μια χαρά και χωρίς να το κατευθύνω εγώ. 
Μυρτώ: Πράγματι έτσι είναι. Όμως το κατευθύνεις το φως. Απλώς αποκτάς πρόσβαση σε αυτό, ακουμπάς αυτό το ολογραφικό πλέγμα φωτός, το οποίο είναι η βασική δομή της ύπαρξής σου μέσα στο τρισδιάστατο περιβάλλον.
Στέφανος: Ίσως θα πρέπει απλώς να μου εξηγήσεις την τεχνική, και να πάψω να κάνω ερωτήσεις. 
Μυρτώ: Εάν θα μπορούσες να εστίαζες αυτό το πλέγμα φωτός,  να το έκανες πιο φωτεινό, πιο έντονο. Ποιο νομίζεις θα ήταν το αποτέλεσμα;
Στέφανος: Περισσότερη ενέργεια;
Μυρτώ: Όχι. Μπορεί πραγματικά να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, υπό την έννοια ότι το σώμα εξουθενώνεται και εξασθενεί. 
Στέφανος: Δηλαδή η διανομή του φωτός δεν έχει να κάνει με την συγκέντρωσή του; 
Μυρτώ: Όχι.  Αφορά την εξισορρόπηση του κλάσματος του φωτός που υπάρχει μέσα στο ανθρώπινο όργανο και την διασφάλιση μιας σταθερής, ρυθμικής, και ελεύθερης ροής.
Στέφανος: Ακούγεται σαν να περιγράφεις ξανά την φυσική καρδιά.
Μυρτώ: Αυτή είναι η φυσιολογική κατάσταση της καρδιάς και ολόκληρου του ανθρώπινου οργάνου, αλλά με τις αλληλεπιδράσεις με το τρισδιάστατο περιβάλλον, μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, το ανθρώπινο όργανο μπορεί να χάσει αυτήν την ισορροπία και να ξεπέσει σε μια ασυνεχή, άρρυθμη και ανεσταλμένη κατάσταση ύπαρξης.
Η καρδιά αντιλαμβάνεται αυτήν την κατάσταση και, άμα δεν έχει γνώση των κατάλληλων τεχνικών, ανταποκρίνεται όπως ξέρει, τροφοδοτώντας με την ενέργειά της την διανοητική δυσλειτουργία και την ανεπάρκεια του φυσικού οργάνου.
Στέφανος: Δηλαδή ακόμα παραπάνω τύλιγμα μέσα σε "σύννεφο";
Μυρτώ: Ακριβώς. Να γιατί αυτό το βήμα στην διαδικασία είναι σημαντικό, καθώς βοηθά την καρδιά να συγχρονίζει την ενέργειά της με τις βαθύτερες, τις υπο - κβαντικές, δομές, από τις οποίες εξαρτάσαι. 
Στέφανος: Τι μπορώ να κάνω ;
Μυρτώ: Μπορείς να οραματίζεσαι την καρδιά σου να χτυπάει μέσα στο στήθος σου, διανέμοντας οξυγόνο στο σώμα σου και στο σύστημα του εγκεφάλου;
Στέφανος: Ναι.
Μυρτώ: Φαντάσου σε δράση αυτήν την ίδια λειτουργία μέσα στην κβαντική σου ή ενεργητική [αιθερική] καρδιά, και ότι αντί των φλεβών και των αρτηριών, υπάρχουν νήματα φωτός που ξεφυτρώνουν από την κβαντική σου καρδιά και σε συνδέουν με ένα ευρύτερο δίκτυο. Αυτό το πλέγμα είναι η πηγή της δικής σου ύπαρξης, ως φυσικό ον.
Μπορείς λοιπόν να σκέφτεσαι αυτές τις πτυχές σαν ρίζες αλλά και σαν φτερά. Ρίζες, υπό την έννοια ότι θα αγκυροβοληθούν (γαντζωθούν) και θα γειώσουν την ύπαρξή σου. Φτερά, υπό την έννοια ότι προσφέρουν ανύψωση και επέκταση στην ζωή σου.Στην διάρκεια της ημέρας απλώς να αισθάνεσαι την δομή της ενέργειας που σε περιβάλλει. Όταν το κάνεις αυτό, να φαντάζεσαι ότι η καρδιά σου "μπαίνει στην πρίζα" ή ότι την συνδέεις με την δομή αυτή, ακόμη και αν δεν μπορείς να την οραματιστείς, και να αισθάνεσαι την παρουσία της σαν ένα αρχέγονο έδαφος ή σαν ζωοποιό ενέργεια. Νιώσε αυτήν την σύνδεση ως ένα ρυθμικό παλλόμενο φως, που ρέει από το δίκτυο προς το σύστημα της καρδιάς σου και στην συνέχεια ρέει έξω από την καρδιά σου, προς το υπόλοιπο σώμα σου.
Στέφανος: Όσο σε άκουγα, αυτό ακριβώς ένοιωσα. 
Μυρτώ: Αυτή είναι η τεχνική για το τέταρτο και τελικό βήμα.
Στέφανος: Τούτο εδώ το τέταρτο βήμα θα πρέπει να εκτελείται ταυτόχρονα με τις άλλες τρεις τεχνικές;
Μυρτώ: Δεν είναι απαραίτητο να το εκτελείς όταν δουλεύεις με τα άλλα τρία βήματα. Αυτή η τέταρτη τεχνική μπορεί να εκτελείται καθ' όλη την διάρκεια της ημέρας και παίρνει μονάχα μερικά δευτερόλεπτα. Μπορεί να εκτελείται και είκοσι φορές την μέρα για το υπόλοιπο της ζωής σου. Είναι μια τεχνική για την εκ νέου εξισορρόπηση και την ανασυγκρότηση των ιδιο-συχνοτήτων του πυρήνα της καρδιάς σου και για να διασφαλίζει το ότι αυτές διανέμονται σε ολόκληρο το ανθρώπινο όργανο. Ενεργοποιεί τα ενδότερα ρεύματα.
Στέφανος: Τι είναι αυτά;
Μυρτώ: Οταν ένα ποτάμι χάνει την ορμή του τι συμβαίνει;
Στέφανος: Επιβραδύνεται και γίνεται στάσιμο.
Μυρτώ: Σαφήνεια και τέμπο συνδέονται μεταξύ τους, δεν είναι έτσι;
Στέφανος: Νομίζω ότι αυτό είναι αλήθεια, άμα αναφέρεσαι σε ποτάμια, αλλά υποθέτω ότι εσύ μιλάς επίσης και για το ανθρώπινο σύστημα.
Μυρτώ: Σωστό.
Στέφανος: Έτσι λοιπόν οι τεχνικές της ενορατικής νοημοσύνης είναι πραγματικά πολυσχιδείς, ως προς αυτά που κομίζουν στο άτομο;
Μυρτώ: Αν μπορείς να έχεις πρόσβαση στην ενορατική σου νοημοσύνη, [που σημαίνει] κατά μίαv έννοια, να αυξάνεις το εύρος της ζώνης της σύνδεσής σου με το πλέγμα της ενέργειας του φωτός που σε στηρίζει, ακόμα και μία μονάχα λέξη μπορεί να σε εκτοξεύσει σαν καταπέλτης προς την κατανόηση, την ίδια  στιγμή που προηγουμένως ακόμα και εκατό βιβλία [να διάβαζες, αυτά] σε άφηναν σε άγνοια.
Η ενορατική νοημοσύνη είναι η δύναμη που έχει η κβαντική καρδιά καθώς ενσταλάζεται στον τρισδιάστατο κόσμο. Είναι το κλειδί για την γνώση που έχει πραγματική σημασία.. Γιατί αυτή η γνώση αλλάζει τα πάντα μέσα στις διαστάσεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.
Στέφανος: Θα την εκτελώ πιστά. Σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες αυτό μαζί μου.
Μυρτώ: Τιμή μου. 

LYRICUS 6

Μετάφραση,

 ΝΧΛ

 http://shoopdogg.net/lyricus-discourses/

source:http://www.r-u-sirius.net/