Τετάρτη 2 Απριλίου 2014


10008545_10201702509461097_92892458_n
Μια μέρα, μια ψυχή, τρεις ζωές

Mια μέρα, μια ψυχή, τρεις ζωές
Μια συνηθισμένη μέρα.
Ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος.
Τη βιώνει σε τρεις ξεχωριστές πραγματικότητες.
Ένα φανταστικό σενάριο για μια τριχασμένη προσωπικότητα.
dimitris-nomikos
Μια πιθανολογία της καθημερινότητας, όπου ο συγγραφέας δείχνει με περιγραφικό τρόπο πως η ζωή μας εξαρτάται από τη στάση μας και όχι από τις συνθήκες ή τα γεγονότα που ζούμε.
-Πως ξεκινήσατε και με ποια αφορμή να γράφετε? Πως σας γεννήθηκε η επιθυμία?
-Η βασική μου παρακίνηση για να γράψω το βιβλίο, ήρθε από μέσα μου. Είναι ένα βράσιμο που ένοιωθα και εξακολουθώ να νιώθω και με παρακινεί να βγάζω αυτή τη φλόγα στο χαρτί. Μέχρι σήμερα, σχεδόν καθημερινά, γράφω πάντα και κάτι καινούριο. Στο χώρο μου, έχω παντού σημειωματάρια και στυλό. Υπάρχει και ένα μαγνητοφωνάκι που με συνοδεύει ώστε να μπορώ να αποτυπώνω τις σκέψεις μου. Ποτέ δεν ξέρεις σε πιο σημείο θα σε βρει μια σκέψη ή μια ιδέα!
Το συγκεκριμένο βιβλίο, το έγραψα μετά από προτροπή του εκδότη μου! Μια πορεία τελείως ανάποδη από τα συνηθισμένα. Διάβασε κάποτε κάποιες σημειώσεις που του είχα στείλει, και με πήρε τηλέφωνο και με παρακίνησε να γράψω ένα βιβλίο, γιατί του άρεσε πολύ ο τρόπος της σκέψης μου. Το έγραψα, του το έστειλα, το αποδέχτηκε, και τώρα είναι στα βιβλιοπωλεία. Για μένα, έγινε έτσι απλά! Γι αυτό και δεν πιστεύω ότι μια επιθυμία γεννιέται! Υπάρχει μέσα μας, μέχρι να την ακούσουμε! Είναι η φύση μας που ζητάει να εκδηλωθεί στην πραγματικότητά μας!
-Γιατί επιλέξατε και τι θέλατε να κάνετε γνωστό επιλέγοντας αυτό το θέμα?
-Παρατηρώντας όλους αυτούς που πέτυχαν στη ζωή τους, που χάραξαν την πορεία τους, που βρήκαν το πεπρωμένο τους, παρατήρησα κάτι κοινό σε όλους. Κανείς δεν είπε ποτέ ότι πέτυχε κάτι επειδή ήταν μόνο τυχερός ή επειδή ήταν θέλημα μιας ανώτερης δύναμης. Όλοι μίλησαν για την εστίαση που είχαν στο σκοπό τους και την αδιάλλακτη στάση τους για την εκπλήρωσή του. Αντίθετα με όσους δεν τα καταφέρνουν, που μιλάνε για έλλειψη τύχης και θέλημα Θεού! Αν διάβαζα ποτέ, έστω και για έναν άνθρωπο που να πέτυχε, και να έκανε αναφορά στην εύνοια της τύχης, τότε ίσως να το σκεφτόμουν διαφορετικά.
Το θέμα του βιβλίου είναι το σποτάκι που έχει στο εξώφυλλο το οποίο λέει ότι η ζωή ακολουθεί τη σκέψη σου. Θέλω πάρα πολύ να δώσω στον κόσμο την ιδέα ότι είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι για τον τρόπο που εξελίσσεται η ζωή μας. Γι αυτό και χρησιμοποιώ στον ήρωά μου, τρεις διαφορετικούς τρόπους αντίληψης και αντιμετώπισης της ζωής, και των ίδιων γεγονότων. Στη μια περίπτωση, αντιδρά στα γεγονότα ως απαισιόδοξος, στην άλλη αντιδρά ως σκεπτικιστής, και στην τρίτη ως φιλοσοφημένα αισιόδοξος. Έτσι, ενώ το γεγονός είναι ένα, αμετάβλητο και ουδέτερο, χρωματίζεται την κάθε φορά από τον τρόπο σκέψης του ήρωα. Αυτός ο τρόπος σκέψης, χαράζει τα πλαίσια της αντίδρασης που θα έχουμε απέναντι στο γεγονός, και ορίζει τις διαδρομές που θα ακολουθήσουμε στο επόμενο γεγονός. Όλο το σκεπτικό του βιβλίου λοιπόν, είναι η ευθύνη που έχουμε με τη σκέψη μας απέναντι στην ίδια μας τη ροή της ζωής μας.

-Πόση ευθύνη έχει ένα τέτοιο εγχείρημα?
-Είναι βαριά η λέξη ευθύνη. Συνήθως αποφεύγω να τη χρησιμοποιώ, επειδή κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να μου προσδιορίσει τα όρια που έχει η ευθύνη και ποιος βάζει αυτά τα όρια. Όλα είναι θέμα προσωπικών επιλογών. Θέλω να κάνω αυτή τη βουτιά, θέλω να υποστώ τις συνέπειες που έχει, και θέλω να “παίξω” σε αυτό το παιχνίδι, επειδή είναι κάτι που με κάνει βαθύτατα ευτυχισμένο. Δεν βρίσκω ευθύνη πίσω από αυτό!
Υπάρχει ομορφιά, υπάρχει δημιουργία, υπάρχει συναίσθημα, υπάρχει πρόκληση. Να πως θα το έθετα εγώ! Η πρόκληση του εγχειρήματος! Η πρόκληση του να ξεπερνάω τις φοβίες μου, τις αδυναμίες μου, τον ίδιο μου τον εαυτό, ώστε στους ανθρώπους που με διαβάζουν ή που με ακούν να μπορέσω να τους μεταδώσω με απλό και κατανοητό τρόπο αυτό που έχω να πω! Να είμαστε υπεύθυνοι άνθρωποι, αυτή είναι η ευθύνη μας!
-Την περιμένατε τόση ανταπόκριση?
-Να μια ερώτηση παγίδα! Αν δεν προσμένεις, τι πιστεύεις ότι θα λάβεις; Αν δεν περιμένεις, πως γίνεται να κινηθείς προς αυτό που θες να αποκτήσεις; Τυχαία; Θέλει δουλειά η ανταπόκριση. Πρώτα νοητική και μετά χρειάζεται δράση. Η νοητική προετοιμασία όμως είναι η σημαντικότερη εργασία που πρέπει να γίνει! Έτσι και δεν πιστεύεις μέσα σου ότι μπορείς, τότε καλύτερα να μην ξεκινήσεις καθόλου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα τηλεφώνημα που μου έγινε πριν κάποιο καιρό. Ήταν από το ραδιοφωνικό σταθμό Star 95,5 και ύστερα από τη σύντομη συνομιλία μας βγήκε στον αέρα η πρώτη μου ραδιοφωνική συνέντευξη. Ευχαριστώ δημόσια γι αυτό!
Από την άλλη, πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου, ότι ο τελικός κριτής είναι ο αναγνώστης. Σε αυτόν απευθύνομαι και εκείνος επιλέγει. Δόξα το Θεό, έχω πολύ κόσμο να ευγνωμονώ για τις επιλογές του. Και εδώ είναι η δέσμευση για μένα, ώστε να του παρουσιάσω και στο μέλλον καλό και ποιοτικό υλικό!
-Πόσο καλός ή κακός κριτής είστε για τον εαυτό σας?
-Φροντίζω να είμαι ένας άνθρωπος που αυτοσατιρίζω και αυτοσαρκάζομαι. Με αυτόν τον τρόπο, ποτέ δεν θα πάψω να χωράω στο παιδικό μου κρεβατάκι. Όσο χωράω σε αυτό, ποτέ δεν θα βλέπω τους άλλους από ψηλά. Την αυτοκριτική μου, την κάνω πάντα με βάση το συναισθηματικό μου δείκτη. Αυτά που μου καταλογίζουν, ανήκουν σε μένα; Μήπως είμαι απλά ένας καθρέφτης των άλλων, ή οι άλλοι καθρεφτίζουν τις συμπεριφορές μου; Πάντως παίρνω στα πολύ σοβαρά το τι μου λένε. Οπωσδήποτε αυτό που λένε, είναι μια εικόνα που έχω επιτρέψει σε μεγάλο βαθμό να έχουν!
-Θεωρείτε εύκολη ή δύσκολη τη συγγραφή?
- Εξαρτάται από το τι έχεις να γράψεις. Στο ρομαντικό μυθιστόρημα υπάρχουν συγγραφείς που γράφουν και δύο βιβλία το χρόνο. Σε ένα σοβαρό ιστορικό μυθιστόρημα που χρησιμοποιείς πηγές και τοποθεσίες, μπορεί να κάνεις και τρία χρόνια για να το γράψεις. Μετά είναι τα δοκίμια, τα φιλοσοφικά βιβλία και άλλα πολλά. Δύσκολη δεν θα την έλεγα τη συγγραφή, όπως δεν θεωρώ δύσκολο τίποτα το οποίο αγαπάς και θέλεις να καταπιαστείς με αυτό. Είναι απλά θέμα τριβής και εμπειρίας. Δύσκολο δεν είναι να είσαι μηχανικός αυτοκινήτων, και σίγουρα όταν πιάσεις το πρώτο σου αυτοκίνητο στα χέρια σου θα πελαγώσεις! Μετά από είκοσι χρόνια όμως απασχόλησης με αυτό, δεν χρειάζεται ούτε το καπό να ανοίξεις για να καταλάβεις τι έχει. Είναι θέμα εμπειρίας. Πολλά γραπτά σου θα πρέπει να πάνε στο καλάθι των αχρήστων πριν υπάρξει αυτό που θα έχει την αρμονία και τη συνέχεια μέσα του. Ένα πράγμα έχει όμως η συγγραφή και γι αυτό ανήκει στον καλλιτεχνικό χώρο. Την έμπνευση! Αν σου φύγει, ότι εμπειρία και να έχεις, θα φανεί η έλλειψή της στο χαρτί!
-Τέσσερα χρόνια μετά την έκδοση του βιβλίου σας «Μια μέρα μια ψυχή τρεις ζωές», τι έχετε να ομολογήσετε?
Απέραντη ευτυχία! Είναι υπέροχο συναίσθημα να βρίσκεις μηνύματα και γράμματα που να σε ευχαριστούν γι αυτό που έχεις γράψει, και να σε προτρέπουν να γράψεις και άλλο!Είναι μια δύναμη αυτό το συναίσθημα που σε παρακινεί να συνεχίζεις, ενώ ταυτόχρονα σε επιβεβαιώνει πως σωστά και όμορφα πράττεις και ενεργείς. Το γράψιμο, έχει νύχτες αγρύπνιας και ημέρες αγωνίας! Όλα αυτά ξεχνιούνται, και μαλακώνουν οι δύσκολες στιγμές, κάθε φορά που ακούς μια καλή κουβέντα για το έργο σου!
-Τι νέο μας ετοιμάζετε?
- Είναι έτοιμο το δεύτερο βιβλίο μου με τίτλο “Γεύματα… ζωής”. Αυτή τη στιγμή είναι στον επιμελητή και πιστεύω ότι κοντά στο Πάσχα ή λίγο μετά θα είναι στα βιβλιοπωλεία. Παράλληλα, ακούγοντας τις συμβουλές του εκδότη μου, δουλεύω στη βελτίωση του επόμενου βιβλίου μου το οποίο είναι και αυτό έτοιμο και θα πάρει το δρόμο του σε λίγο καιρό. Και πάντα συνεχίζω να γράφω…
Επιμέλεια: Κατερίνα Μαγουνάκη
πηγή: http://www.hmt.com.gr
/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου